Büyük Türkçe Sözlük
* Vakfın mülkiyeti altında olan toprak veya arazi.
* Vakfiye.
* Zaman.
* oyalanmak, uğraşmak.
* hemen, derhal.
* bir şeye ayrılan süreyi azaltmak.
* karşı tarafı oyalayarak kendi hazırlanma süresini uzatmak.
* zamanı yararsız, gereksiz işlerle veya hiç iş yapmadan geçirmek.
* zamana hiç aldırmamak.
* Belli olmayan zamanlarda, ara sıra, zaman zaman.
* Vakit bakımından, vakte göre.
* selâmlama, esenleme sözü.
* Zamanında yapılan, zamanında olan.
* Uygun zaman gözetmeden, gelişi güzel, rastgele zamanlarda.
* Uygun bir zamanda olmayan, mevsimsiz, zamansız.
* Vaklamak işi veya durumu.
* Bkz. vakvaklamak.
* Bal mumunun sanayide veya mat yüzeyleri parlak ve kaygan duruma getiren türü.
* Ne zaman ki, -diği zaman.
* ölmek üzere olmak, ölümü yaklaşmak.
* Kerahat vakti.