Büyük Türkçe Sözlük
* Araç.
* Aracı.
* Aracılık.
*İsmin belirttiği nesnenin vasıta olarak kullanıldığını, fiile vasıta olduğunu belirtmek için kullanılan hâl.
* Bkz. vasıta hâli.
* Araçlı.
* Dolaylı.
* Vergi yükü, vergiyi verenden başka biri aracılığı ile oluşan vergi.
* Vasıta olma durumu, aracılık.
* Vasıta olarak, yoluyla, aracılığıyla.
* Araçsız.
* Doğrudan, dolaysız.
* Vergi mükellefi önceden bilinen vergi.
* Vasıtasız olma durumu.
* Bir kimsenin ölümünden sonra yapılmasını istediği şey.
* Vasiyetname.
* (herhangi bir şeyin) öldükten sonra yapılmasını istemek.
* Bir kimsenin vasiyetini yazmış olduğu belge.
* Saniyede bir julluk işyapan bir motorun güç birimi. Kısaltılması W.
* Gücü bir vat olan bir makinenin bir saat işlemekle yapmış olacağı iş.
* Yurt.
* Askerlik.
* Vatanın yüksek menfaatlerini hiçe sayarak onun aleyhinde işgören kimse.
* Vatan haini olma durumu.
* kendine vatan edinmek, yurt tutmak, tavattun etmek.