Büyük Türkçe Sözlük
* Vazgeçmek işini yaptırmak.
* Vazgeçmek durumu.
* Kendi hakkı saydığı bir şeyi artık istemek olmak.
* Eskiden beri yapmakta olduğu bir şeyi artık yapamaz olmak.
* Niyetten veya karardan dönmek.
* Vazgeçmek.
* Konma, konulma.
* Birine ayırma, ona ait olma.
* Ödev.
* Görev.
* Günlük ücret, yevmiye.
* Mesleğine tutkun olma.
* görev bilmek.
* bir görevi yerine getirmek, sürdürmek.
* Görev başında şehit olan kimse.
* Görev başında şehit olan kimse.
* Vazifelendirilmek işi.
* Vazife verilmek, görevlendirilmek, ödevlendirilmek.
* Vazifelendirmek işi.
* Ödevlendirmek.
* Görevlendirmek.
* Ödevli.
* Görevli.
* umurunda değil.
* Ödevine, işine bağlı.
* görevini yitirmek.
* Açık, aydın, belli.