Büyük Türkçe Sözlük
* Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse.
* Bakan.
* İleri gelenler.
* Bir konağın alışverişini yapmakla görevli kimse.
* Vekilharç olma durumu.
* Vekilharç makamı.
* Birinin yerine iş görme yetkisi, naiplik.
* Bakanlık.
* birinin yerine bakmak, görevini üstlenmek.
* Doğrultusu, yönü, uzunluğu belirli olan ve bir ok işaretiyle gösterilen doğru çizgi.
* Büyüklüğü ile yönü olan nicelik.
* Doğum, doğma, doğuş.
* Velilik.
* Yetke, sulta, otorite.
* Tarikat ileri gelenlerinin hayatlarını ve menkıbelerini anlatan kitap.
* Babası belli olmayan çocuk, piç.
* Yüzü uzun tüylü, kalın ve ağır battaniye.
* Bisiklet.
* Oğul, çocuk.
* Çocukları paylarken kullanılır.
* İster, isterse, olsa da, kaldıki, hatta.
* Bkz. gözleri velfecri okumak.
* Sözün kısası, kısacası.
* Sözün kısası, velhâsıl.
* Bir çocuğun her türlü durum ve davranışlarından sorumlu olan kimse.
* Ermiş , eren, evliya.
* Bir hükümdarın ölümünden veya tahttan çekilmesinden sonra tahta geçmeye aday olan kimse.