Büyük Türkçe Sözlük
* Bütünlük.
* Tam olarak, büsbütün, külliyen.
* Tamamlamak işi, itmam.
* Eksiksiz, tamam duruma getirmek, bütünlemek.
* Bitirmek.
* Tamamlanmak işi veya biçimi.
* Tamamlanmak işi.
* Eksiksiz duruma getirilmek, tamam olmak, bütünlenmek.
* Bitirilmek.
* Tamamlatmak işi.
* Eksiğini yerine koydurmak, bütünletmek.
* Tamam durumuna getiren, tamamlayan.
* Tamamlamak işi veya biçimi.
* Doğal kalsiyum ve demir fosfat.
* Klâsik Türk müziğinin başlıca çalgılarından biri olan, yay veya mızrapla çalınan, uzun saplı, telli tahta çalgı.
* Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı.
* Tambura çalan veya yapan kimse.
* Tambur çalan kimse.
* Eksikliği olmayan er, tam teçhizatlı asker.
* Derinleştirme.
* Genelge, sirküler.
* Genelleme.
* Genelleştirme.
* genellemek.