Büyük Türkçe Sözlük
* Sayılmak.
* Addetmek işi.
* Saymak.
* Addolunmak işi veya durumu.
* Sayılmak.
* Adetçe, sayıca.
* Yokluk, hiçlik, ölüm.
* Osmanlıca sözlerle birleşerek "-siz, -lik" anlamında kullanılır.
* Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber.
* İnsan, insanoğlu, adam.
* İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan.
* İnsanlığın babası, Hz. Âdem.
* Hapishanede çevresindeki mahkûmları haraca bağlayan kimse.
* Afyonkeş.
* Gırtlak çıkıntısı.
* Bkz. âdemoğlu.
* Âdemcilik yanlısı olan kimse.
* XX. yüzyılın başında simgeciliğe karşı bir tepki olarak Rusya'da ortaya çıkan bir edebiyat akımı.
* Yerinden yönetim.
* Yerinden yönetimci.
* Yerinden yönetimcilik.
* Yokluk.
* İnsanlık.
* Doğru dürüst insana yakışır durum, adamlık.
* İnsan denilen yaratıkların hepsi.
* Bkz. adamotu.