Büyük Türkçe Sözlük
* Yapışmak işi
* (yapışıcı olan veya yapışkan bir maddeye bulanmış olan bir şey) Ayrılmayacak bir biçimde bir yere tutunup kalmak.
* İyice yaklaşmak, sokulup...
* Yapıştırma özelliği olan, yapıştırmaya yarayan (nesne).
* Filmlerin yapıştırılması işinde kullanılan cihaz
* Yapıştırılmak işi
* Yapıştırmak işi yapılmak
* Yapıştırmak iş i.
* Yapıştırarak yapılan.
* Gelinlerin yüzüne yapıştırılarak yapılan süs
* Yapışmasını sağlamak.
* Yaklaştırmak, birbirine dayamak.
* Hızla vurmak.
* Gecikmeden karşılık vermek veya gerekeni yapmak
* Bir kimsenin emek sonucu ortaya koyduğu şey, eser.
* Sanatçının ortaya koyduğu ürün, eser
* Binanın ağırlığını çeken esas taş, çeki taşı.
* Esas, temel
* Yapmak işi.
* Doğadaki şeylere benzetilerek insan eliyle yapılmış, yapay, sun'î.
* İçten olmayan, içten gelmeyerek yapılan, yapmacık
* Görünümü çiçeği andıran ve yumuşak maddelerle yapılan süs eşyası
* Sun'î dil
* Sun'î gübre
* Herhangi bir gezegenin çevresindeki bir yörüngeye yeryüzünden fırlatarak yerleştirilmiş insan yapısı nesne,sunî peyk
* şaşma bildirir
* karşısındakini, ilgilendiği işten alıkoymak için söylenir
* İçten olmayan (tavır, davranış, duygu), yapma, yapay, düzme, sahte, sun'î, zahirî
* Gerçekte yapıldığıhâlde yapılmamış gibi bir izlenim veren görünüm
* İçten olmayan, sahte, yalancı gülüş
* İçtenliği olmayan (olmayarak), içten olmayan (olmayarak)