Büyük Türkçe Sözlük
* Bir işe girişmek, harekete geçmek.
* Çalışır, işler, yürür duruma girmek.
* Olmak, oluşmak, ortaya çıkmak, doğmak.
* Görünmek.
* Etkisini...
* Bir işin, bir dönemin, bir hayatın vb.nin ilk bölümü.
* Ön söz veya giriş, mukaddime.
* Bir işin veya şeyin başladığı yer.
* Sıfır sayısının, sayı doğrusundaki yeri.
* Parametrelenmiş bir yayın uçlarından biri.
* bir işi, bir dönemin, başladığı nokta veya tarih olarak kabul etmek, belirtmek.
* Başlanılmak işi.
* Başlanmak.
* Başlanmak işi.
* Başlamak işine konu olmak.
* Baş oluşmak.
* Başlatılmak işi.
* Başlatmak işi yapılmak.
* Başlatmak işi.
* Başlamasına yol açmak.
* (birinin) Kötü konuşmasına yol açmak.
* Bir şey öğrenmeye yeni başlayan (kimse), müptedi.
* Başlamak işi veya biçimi.
* Başı olan.
* Başka şeylerden ayrı olarak kendi başına, tek başına.
* En önemli, başta gelen.
* Genellikle başı korumak için giyilen nesne, takke, külâh, serpuş.
* Hayvan koşumunun başa geçirilen bölümü.
* Bir sütunun, bir direğin tepeliği...
* bir yazıya başlık olarak ad bulmak.
* bazı bölgelerde, evlenirken damat kaynatasına para veya mal vermek.