Büyük Türkçe Sözlük
* "önemseme, dimleme!" anlamında uyarı sözü.
* önem vermek (vermemek), dinlemek (dinlememek).
* Kağnıda tekerleğin çıkmaması için mazının ucuna takılan çivi.
* Kulak zarı.
* Pulluklarda, uç demirinin kaldırdığı toprağı ters çeviren demir.
* İşiterek elde edilen bilgi.
* Sesin işitilebileceğı uzaklık.
* belli etmemeye çalışarak dinlemek.
* Sesi toplayarak orta kulağa göndermeye yarayan, kulağın, yarım daire biçimindeki bölümü.
* büyük bir dikkatle dinlemek.
* tarımda domatesin olgunlaşması sırasında yapılan bir işlem.
* Gizlice, başkası duymaksızın.
* Kulağın yumuşak ve kıkırdaksız olan alt ucu.
* Yanında konuşulan bir şeyi, konuşmaya katılmadan dinleyen kimse.
* yanında konuşulan bir şeyi konuşmaya katılmadan dinlemek.
* Çok şiddetli sesleri, gürültüleri hafifletmek için, kulağın içine veya üzerine konulan araç.
* bir şeyi duymazlıktan gelmek.
* (ses için) kulağı rahatsız etmek.
* Kulağı rahatsız eden.
* Kulağın arkasındaki tümseklik.