Büyük Türkçe Sözlük
* o şeyin veya o kimsenin yerinde olarak, namına, onun hesabına.
* dargınlık, kırgınlık, kızgınlık gibi bir sebeple bir kimseden hiç söz etmemek.
* ad takılmak, ad verilmek.
* birinden söz etmek (veya etmemek).
* bir başkasından adını söylemesini istemek.
* andına uymamak, andına aykırı davranmak.
* adının kötüye çıkmasına yol açmak.
* karşılığını veya fiyatını kararlaştırmak.
* birinin adıyla anılmak, sahip olduğu adın sorumluluğunu yüklenmiş olmak.
* birinin adını bildirmek.
* biri tarafından salık verildiğini söylemek.
* (lokanta, otel gibi yerlerde) Hesap.
* bilinen ün ve niteliğiyle.
* Adlandırılmak işi.
* Ad vermek işi yapılmak.
* Adlandırmak işi.
* Bir kimseyi veya bir şeyi kullanarak belli etmek, ad vermek, ad koymak, tesmiye etmek.
* Ad koyma, ad vermeyi sağlamak, tesmiye etmek.
* Adlanmak işi.
* Kendisine ad verilmek.
* Kötü ün kazanmak.
* Adlaşmak durumu.
* Ad durumuna gelmek.