Büyük Türkçe Sözlük
* Bir şeyi kendine mal etmek, sahip çıkmak, kabullenmek, tesahup etmek.
* Bir şeye, birine bağlanmak, ısınmak.
* Benimsenmek işi.
* Benimsenmek işine konu olmak.
* Benimsetmek işi.
* Birinin benimsemesini sağlamak.
* Benimsemek işi veya durumu.
* Yüz rengi.
* benzi solmak.
* Benzi bulunan, benze sahip olan.
* Benlenmek işi.
* Ben oluşmak.
* Teninde ben bulunan.
* Bkz. senli benli.
* kişiliği oluşturmak.
* kendine benzemez olmak.
* Bir kimsenin öz varlığı, kişiliği, onu kendisi yapan şey, kendilik, şahsiyet.
* Kendi kişiliğine önem verme, kişiliğini üstün görme, kibir, gurur.
* Benliğin ön plâna çıkması ile baş gösteren çatışması.
* Her şeyi kendi düşüncesine uydurmak ve her şeyde söz sahibi olmak çabası.
* Öznenin kişiliğini iki veya daha çok bilinç merkezine bölen ve tek kişide çeşitli kişilikler durumunda beliren bir ruh hastalığı.
* Kişilik duygusunun ve benlik bilincinin yitirilmesi ile beliren ruh hastalığı.
* Her konuda hep kendini ileri süren, hep kendinden söz eden (kimse).
* Benlikçilik yanlısı olan (kimse).