Büyük Türkçe Sözlük
* Olduğundan fazla gösterilmeyen, mübalâğasız.
* Abartmak işi, mübalâğa.
* Abartıcı, mübalağacı.
* Abartıcılık, mübalâğacılık.
* Bir şeyi olduğundan büyük veya çok göstererek anlatmak, mübalâğa etmek.
* Abartılmış, mübalâğalı.
* Abartılmamış, abartmadan, mübalâğasız.
* Abası olmayan, aba giymemiş olan.
* Alt, alttaki, aşağı.
* Gemiyi baştan veya kıçtan halatla karaya bağlama.
* Bayındır, mamur.
* Şen, rahat.
* mamur etmek, rahata kavuşturmak, zenginleştirmek, gönendirmek.
* abat etmek.
* mutlu olmak, rahata kavuşmak, gönenmek.
* bir yere teklifsizce yerleşmek.
* gönül vermek, tutulmak, âşık olmak.
* Kuzeybatı Kafkasya'da yaşayan bir halk ve bu halka mensup olan kimse.
* Abazalar tarafından kullanılan dil.
* Karnı aç olan (kimse).
* Uzun süre kadınsız kalan (erkek).
* uzun süre cinsel ilişkide bulunmamak, kadınsız kalmak.
* Abazan olma durumu.