Büyük Türkçe Sözlük
* Obruğu olan.
* Gözlem evi, rasathane.
* Engelleme.
* Orkestrada yer alan çift kamışlı, tahta üflemeli çalgı.
* Obua çalan kimse.
* "Bu" zamiriyle belirtilen bir şeyden sonda olan, öteki, diğer.
* (zaman için) Önümüzdekinden bir sonraki.
* Gereğinden çok yemek yiyen, doymak bilmeyen (kimse).
* Öldükten sonra ruhun yaşayacağına inanılan âlem, ahret.
* ölmek.
* Doymak bilmezcesine, gereğinden çok (yiyen).
* Öbürü.
* Oburlaşmak işi.
* Obur duruma gelmek.
* Obur olma durumu.
* Öteki, öbür kişi veya şey, diğeri.
* Yüksek ve alçaktan mermi atabilen, top ve havanların bazı özelliklerine sahip kısa namlulu top.
* Kötü bir davranış veya sözü cezalandırmak için kötülükle karşılık verme isteği ve işi, intikam.
* yapılan bir kötülüğün acısını kötülük yaparak çıkarmak, intikam almak.
* yuvası yıkılmak veya soyu tükenmek.
* soyu tükenmek, çocuğu bulunmamak.