Büyük Türkçe Sözlük
* Katman, kat.
* Bir toplum içinde makam, şöhret, meslek vb. bakımdan ayrılan topluluklardan her biri, kat.
* Cepte taşınan tütün veya sigara kutusu.
* Tabakalamak işi veya durumu.
* Tabaka durumuna getirmek.
* Tabakaların birbiri üstüne veya birbiri ardınca sıralanışı.
* Tabakalar hâline gelmek.
* Katmanlı, tabakası olan.
* Katmansız, tabakası olmayan.
* Tabak yapan veya satan kimse.
* Lokanta vb. yerlerde bulaşık yıkayan kimse.
* Hayvan postunu kullanılacak duruma getirme işleminin yapıldığı yer, sepi yeri.
* Tabaklamak işi.
* Hayvan postlarını kullanılabilecek duruma getirmek amacıyla değişik kimyasal maddelerle işlemek, terbiye etmek.
* Tabaklanma işi.
* Hayvan postları çeşitli kimyasal maddelerle işlenmek, terbiye edilmek.
* Tabak koymaya yarayan ve üst üste birkaç kattan oluşan raf.
* Tabaklama, tabaklama işi, debagat.
* Ayağın alt yüzü.
* Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı.
* Ayakkabının alt bölümü.
* Bir şeyin yere dayanan...
* Güreşçinin bir ayağının tabanıyla, hasmının ayağına basıp eliyle çenesinden veya omuzlarından tutarak çevirmesi.
* Bir akarsuyun, aşındırma ile erişebileceği en alçak yer.
* Bir mala, resmî kuruluşlarca konulan fiyatın en alt sınırı, en düşük satış bedeli.
* Tabana serilen büyük halı.
* Bin liralık bütün kâğıt para.
* Eğimli bir cevher yatağının tabanındaki tabakalar içinde ve cevher yatağı doğrultusuna paralel olarak sürülen lâğım türü.