Büyük Türkçe Sözlük
* Allah.
* Çok tanrıcılıkta var olduğuna inanılan insanüstü varlıklardan her biri, ilâh.
* Allah aşkına.
* İlâhiyatla uğraşan kimse, ilâhiyatçı, teolog.
* İlâhiyat, teoloji.
* Tanrının dünya işlerinde beliren iyilik ve bilgeliği.
* Allah korusun.
* Çağrılmadan gece yatısına gelen konuk.
* Tanrının varlığını inkâr eden, ateist.
* Tanrının varlığını inkâr eden öğreti, ateizm.
* Sonradan elde edilmeyip yaradılıştan var olan nitelik, yetenek veya özellik, Allah vergisi.
* kıyasıya dövmek, vurmak.
* Allah'ın günü, her gün.
* hamdolsun.
* Çok tanrıcılıkta kadın tanrı, ilâhe.
* Evreni yaratan ve yöneten, vahiy yoluyla insanlara buyruklar veren bir tanrının varlığına inanma, teizm.
* Tanrılaşmak işi.
* Tanrı durumuna gelmek.
* Tanrılaştırmak işi.
* (birini veya bir şeyi) Tanrı diye tanımak, Tanrı yerine koymak.
* Aşırı derecede övmek.
* Tanrıya özgü olan varlık, nitelik, ulûhiyet.