Büyük Türkçe Sözlük
* (insan için) ameliyat olmak.
* bir hedefe bıçak fırlatmak.
* bıçaklamak.
* ameliyat etmek.
* bıçakla birbirine saldıracak kadar zorlu kavga etmek.
* üzerindeki bıçağı bir den ele alarak birine saplamaya hazırlanmak.
* ince, keskin.
* (söz, konuşma, sohbet) birden bitmek, duruvermek.
* çok keskin olmak.
* birdenbire ve tamamen ortadan kaldırmak.
* (sancı, ağrı) birden ve güçlü olarak gelmek.
* çekilen sıkıntı artık katlanılamayacak bir duruma gelmek.
* kötüler yararlandıkları kimselere kötülük etmekten çekinirler.
* bir işi bitirmek.
* Bıçağın keskin olmayan ters yanı.
* Çok az (fark), çok yakın (aralık).
* bıçakla kesmek.
* bıçaklamak.
* hakaret, ağır söz gibi gönül kırıcı davranışların hiçbir zaman unutulmayacağını anlatır.
* bıçaklanmak.
* Bıçak ve daha başka kesici araçlar yapan veya satan kimse.
* Bıçak ve benzeri şeyleri yapma veya satma işi.
* Bıçaklamak işi.
* Bıçakla kesmek.
* Bıçakla yaralamak.
* Bıçaklanmak işi.