Büyük Türkçe Sözlük
* İnsanın kendisini ve çevresini tanıma yeteneği, şuur.
* Algı ve bilgilerin zihinde duru ve aydınlık olarak izlenme süreci, şuur.
* Temel bilgi...
* Düşüncelerin arka arkaya birbirini izlemesi.
* Kişinin aklından geçenlerin birinci kişi ağzından yansıtılması.
* Bilinçsizce yapılan iş ve etkinliklerin bütünü gayrişuur.
* İnsan ruhunun, baskı altında tutulan isteklerle bunlara bağlı düşüncelerden oluşan...
* Hafıza yitimi.
* Bilinç dışı olmakla birlikte, dilendiği zaman kapsamındakilerin bilince çağrılabildiği zihin bölgesi, şuuraltı, tahteşşuur.
* anlamak, kavramak.
* bilincini herhangi bir sebeple yitirmek.
* Bilinçlendirmek işi.
* Bilinçli duruma getirmek.
* Bilinçlenmek işi.
* Bilinçli duruma gelmek, şuurlanmak.
* Bilinci olan, bilinçle yapılan, şuurlu.
* Eleştirmeli bir biçimde, kendi etkinliğinin farkında olan, şuurlu.
* Bilinçli olma durumu şuurluluk.
* Nesne, olay ve edimlere uyanık bulunma durumu, şuurluluk.
* Bilinci olmayan, bilinçle yapılmayan, şuursuz.
* Kendi etkinliğini eleştirmeli bir biçimde sezmeyen, şuursuz.
* Bilinçsiz olma durumu, şuursuzluk.
* Nesne, olay ve işlere karşı uyanık bulunmama durumu, şuursuzluk.
* Bilinen.
* İnsan aklıyla bilinemeyen şey.
* Bilginin bağıntılı olduğuna inanan (kimse).
* Tanrı'nın ve evrenin nereden türediğinin bilinmediğini ve bilinemeyeceğini ileri süren öğretiyi...
* Bilginin bağıntılı olduğuna ve bundan dolayı salt olmadığına inanan öğreti.
* Tanrı'nın ve evrenin nereden türediğinin bilinmediğini ve...
* Değeri belli olan nicelik, bilindik, malûm.