Büyük Türkçe Sözlük
* Değeri olan şeyleri, kimseleri saymayan veya korumayan, hatırsız.
* Değerbilmez olma durumu.
* Değerlemek işi.
* Değer belirtmek.
* Değerlendirilmek işi, kıymetlendirilme.
* Değerlendirmek işi yapılmak, kıymetlendirilmek.
* Değerlendirmek işi, kıymetlendirme.
* Bir şeyi yerinde ve yararlı bir yolda kullanmak, kıymetlendirmek.
* Bir şeyin özünü, önemini, nitelik ve niceliğini belirlemek.
* Değerlenmek işi, kıymetlenme.
* Değer kazanmak, değeri artmak, değer sağlamak, kıymetlenmek.
* Değeri olan veya değeri yüksek olan, kıymetli.
* Kapsadığı hak, senede bağlı olan, senetsiz ileri sürülebilmesine imkân olmayan kâğıt.
* Değeri olma durumu, kıymetlilik.
* Değeri olmayan veya değeri çok az olan, önemsiz, kıymetsiz, naçiz.
* Değersiz olma durumu.
* İlişkin, üstüne ait, dair, müteallik.
* İsim cümlesinde yükleme veya başka öğelere olumsuzluk anlamı veren kelime.
* "şöyle dursun" anlamına.
* madem, mademki.
* Bir kimsenin, kendisine iş verilmeye hak kazandıran durumu, liyakat.