Büyük Türkçe Sözlük
* Bilinmek işi.
* Bilinmeyen.
* Bilmek işine konu olmak, anlaşılmak, öğrenilmek.
* Değeri belli olmayan, bilinmeyen (nicelik), bilinmedik, meçhul.
* Anlamı gizli ve anlaşılması güç olan, muğlâk.
* Belli olmaz, kuşkulu, meçhul.
* Bilinmez olma durumu.
* "Anlar", "sayar", "yapar" anlamları ile isimlerle birleşerek birleşik sıfat kurar.
* yarım bilgi ile, bilip bilmediğini göz önüne almadan.
* Belirli bir konudan iyi anlayan ve bir anlaşmazlığı çözümlemek için kendisine başvurulan kimse, uzman, ehlihibre, ehlivukuf, eksper.
*...
* Bilirkişinin hazırlamış olduğu rapor.
* Bilirkişinin yaptığı iş.
* Canlının, bir nesne veya olayın varlığına ilişkin bilgili ve bilinçli duruma gelmesi, vukuf.
* Bildik, tanıdık, dost.
* tanımak, önceden tanış olmak.
* Teknik, ekonomik ve toplumsal alanlardaki iletişimde kullanılan ve özellikle elektronik aletler aracılığı ile düzenli bir biçimde işlenmeyi ön...
* Teknik, ekonomik ve toplumsal alanlardaki iletişim sistemi.
* Bilişimde kullanılan bütün araç ve gereçlerin oluşturduğu sistem.
* Bilişim alanında uzman kişi.
* Öğrenim görmemiş, cahil.
* Bilisiz olma durumu, cahillik.
* Bilişmek işi.