Büyük Türkçe Sözlük
* Binmeye ayrılmış şey ve daha çok at.
* Üzerine binilen, binmeye yarayan.
* Sadece binmek, gezmek veya binicilik sporu için yetiştirilen at.
* At veya arabaya binmek için üstüne çıkılan yüksekçe taş.
* Bin sayısının üleştirme biçimi, her birine bin, her defasında bini bir arada olarak.
* Kemerler üzerine oturtulmuş kubbe ile kemerlerin arasını kapatan üçgen biçimindeki kubbe parçalarından her biri.
* Dolgun ve pelte gibi titrek.
* Kafatası kemikleşmeden önce kemiklerin birleşme yerlerinde bulunan kıkırdak bölümü.
* Bıngıldamak işi.
* (et ve sıvı için) Yumuşaklık veya şişmanlık sebebiyle oynamak, titremek.
* Binme işi.
* Kapı, dolap gibi şeylerin, kanatları kapanınca kalan aralığı örtebilmek için bu kanatların kenarına çakılan çıta.
* çok fazla olmak.
* pek çok ve ucuz.
* pek çok yapılan, pek çok olan.
* Binen.
* Ata iyi binen kimse.
* Ata binme ustalığı.
* Ata binilerek yapılan spor.
* Binilmek işi.
* Binmek işi yapılmak.
* çok düşünceli görünen birine şaka yollu "aldırma!" anlamında söylenir.
* Bin sayısının sıra sıfatı, sırada dokuz yüz doksan dokuzuncudan sonra gelen.
* Binmek işi veya biçimi.
* Atlı alay.
* Atlı alayda giyilen giysi.
* Yüksek aşamalı bilginlerin ve yeniçeri subaylarının giydikleri cübbe.
*...
* Binişmek durumu.