Büyük Türkçe Sözlük
* Keskin bir ses çıkaran ve çoğu zaman davulla veya dümbelekle birlikte çalınan nefesli çalgı.
* dar (pantolon).
* Zurna çalan kimse.
* Zurnacının işi veya mesleği.
* birinin zihnini çelip işini göremeyecek duruma getirildiği anlatılırken söylenir.
* "rastgele yapılan plânsız işlerde yöntem, kural aranmaz" anlamında kullanılır.
* sürdürülmekte olan bir işin en can alıcı noktası.
* Zürafa.
* Zurna çalan kimse, zurnacı.
* Çiftçiler, tarımla uğraşanlar.
* Döl, soy sop, sulp.
* Çocuk.
* Bkz. zart zurt.
* Kalp veya ayarı düşük paralar.
* Ayarı düşük para sikke veya akçe.