Büyük Türkçe Sözlük
* Çarpı işareti konmuş.
* Bir tür olta iğnesi.
* Çarpılmak işi veya biçimi.
* Çarpılmak işi.
* Çarpık duruma gelme.
* Çarpmak işine konu olmak.
* Çarpık duruma gelmek.
* Alınıp gücenmek.
* Çekiciliğine kapılmak.
* Çarpma işleminin sonucu olan sayı.
* Bkz. çarpım tablosu.
* Birbiriyle çarpılan sayıların (çoğu 1'den 9'a kadar) çarpımlarını gösteren çizelge, kerrat cetveli.
* Çarpınmak işi.
* Çırpınmak.
* (kalp için) Hızlı ve sık vurma.
* Heyecanlı, telaşlı.
* heyecen, korku veya üzüntüden çarpıntı nöbeti gelmek.
* Çarpıntısı olmayan.
* Çarpmak işi veya biçimi.
* Çarpışılmak işi veya biçimi.
* Çarpışmak işi yapılmak.
* Çarpışmak işi, müsademe, sadme.
* Öncülerin veya küçük birliklerin yaptıkları küçük savaşma.
* Birbirine çarpmak, tokuşmak.
* Vuruşmak.
* Birbirine üstün gelmeye çalışmak.
* Çarpıştırmak işini yapmak.
* Çarpışmak işini yaptırmak.