Büyük Türkçe Sözlük
* Çarpıtılmak işi veya biçimi.
* Çarpıtmak işi yapılmak.
* Çarpıtmak işi.
* Çarpık duruma getirmek.
* Gerçek anlamdan saptırmak.
* Yanlışa ve kötü duruma götürmek.
* Çarpmak işi.
* Çarpmak işlemi, darp, zarp.
* Alaturka müzikte temel notaların arasına sıkıştırılmış ve usulü bozmayan, tek perdelik küçük...
* Çarpmak işleminin yapılmasını sağlayan x işareti.
* Tek veya çift kanatlı olan, özel menteşesi yardımı ile içe ve dışa doğru açılabilen kapı türü.
* Hızla değmek, vurmak.
* Etkisiyle birdenbire hasta etmek.
* Varlığına inanılan bir gücün öfkesine uğramak.
* El çabukluğu ile çalmak.
*...
* Çarptırmak işi veya biçimi.
* Çarptırmak işi.
* Çarpma işini yaptırmak veya çarpmasına yol açmak.
* Yankesiciye kaptırmak.
* Yatağın üstüne serilen veya yorgan kaplanan bez örtü.
* Eskiden kadınların kullandığı ve baştan örtülen, pelerinli, eteklikli sokak giysisi.
* Olabildiğince uzun, uzun uzun.
* (deniz, göl, su için) dalgasız, dümdüz ve durgun.
* (eni boyu küçük olması gereken şeyler için) pek büyük, çok geniş.
* bir işin içinden çıkamamak, kötü ve başarısız duruma düşmek, zor durumda kalmak, çarşaflamak.
* (eskiden, yeni yetişen kız için) çarşaf giymeye başlamak.
* Çarşaf yapan veya satan kimse.
* Çarşaf yapma sanatı veya çarşaf satma işi.
* Çarşaflamak işi.