Büyük Türkçe Sözlük
* Yorganı çarşafla kaplamak.
* Kötü ve başarısız duruma düşmek, çarşafa dolanmak.
* Çarşaflanmak işi.
* Çarşaflama işine konu olmak.
* Çarşaf giymek.
* Çarşaflatmak işi.
* Çarşaflamak işini yaptırmak.
* Üzerinde çarşaf olan.
* Çarşaf giymiş olan (kimse).
* Çarşaf yapmaya elverişli olan (kumaş).
* Üzerinde çarşaf olmayan.
* Çarşaf giymemiş olan.
* Çarşafsız olma durumu.
* Haftanın dördüncü günü, salı ile perşembe arasında bulunan gün.
* Saçı başı karmakarışık, üstü başı özensiz kadın.
* Al karısı.
* Her şey karmakarışık ortada olan yer.
* özellikle yüze vurarak çok dayak atmak.
* Dükkânların bulunduğu alışveriş yeri.
* Çarşıyı ve esnafı düzen altında tutmakla görevli kimse.
* Has undan çarşıda yapılan ve satın alınan ekmek türü.
* alışveriş edinilen her yeri dolaşmak (gezmek).
* Çarşı esnafı.
* Carı (II) olmayan.
* Sert bir şey yırtılırken çıkan ses.