Büyük Türkçe Sözlük
* hacamat yoluyla kan almak.
* hafifçe yaralamak.
* Hacamat yapmak için kullanılan ağzı dibinden dar şişe.
* Hacamat yapan kimse.
* Hacamatlamak işi.
* Hacamat etmek, hacamat yapmak.
* Hafifçe yaralamak.
* Müslümanlar hac amacıyla Mekke'ye gitmek.
* Hristiyanlar kutsal sayılan yerlere gitmek.
* Haccetmek işi.
* Müslümanlıkta hac zamanında Kâbe'yi ziyaret ve tavaf etmek.
* Hristiyanlar kutsal sayılan yerlere gitmek.
* Herhangi bir şey için gerekli olma, gereklilik, lüzum.
* Tanrı'dan veya kutsal sayılan kişiden beklenen dilek.
* Abdest (küçük veya büyük).
*...
* istekte bulunmak.
* gerekli bulmak, gerekli saymak.
* ayak yoluna gitmek.
* gereği olmamak.
* Dua etmek veya dilekte bulunmak için önünde durulan türbenin kapısı(penceresi).
* Bkz. hacet kapısı.
* Üzerinde yapılan duanın kabul olunacağına inanılan tepe.
* Ayak yolu, abdesthane.
* gerekliği yok, gerekli değil, istemez.
* ayak yoluna gitmesi gerekmek.
* küçük veya büyük abdest etmek.
* Din buyruklarını yerine getirmek için hacca gitmiş Müslüman.
* Kudüs'ü, Efes'i veya başka kutsal bir yeri ziyaret etmiş olan Hristiyan.