Büyük Türkçe Sözlük
* Parlayarak, parıl parıl.
* Parlamak.
* Mukavva, kâğıt, kayış, maden gibi şeylerde delik açmaya yarayan araç, delecek, zımba.
* Maden, tahta, taş vb. üzerinde delik açmaya yarayan aygıt, matkap.
* Ucu sivri demirli, ağaçtan tutacak yeri olan ve tütün dikmeye yarayan araç.
* Aklını yitirmiş olan, aklî dengesi bozulmuş olan, mecnun.
* Davranışları aşırı ve taşkın olan (kimse), çılgın.
* Aşırı derecede düşkün.
*...
* Birbirini tutmayan parlak renklerden oluşan.
* Arıların zehirli çiçeklerden topladıkları bal.
* Acımasız, gaddar, zalim kimse.
* şık olmak.
* Günü gününe, sözü sözüne uymayan.
* Deli bozuk olma durumu.
* çıldırmak.
* çok sinirlenmek.
* İngiltere'de büyük baş hayvanlarda görülen eden bulaşıcı ve öldürücü bir hastalık.
* ne yapacağını bilemeyerek, şaşkınca davranmak.
* Delice.
* Çılgın, aşırı deli.
* aşırı derecede sevmek.
* mutlu olmak, bir kimseyi, bir şeyi aşırı derecede sevmek.
* İlerisini gerisini düşünmeden davranan, rastgele konuşan, patavatsız.