Büyük Türkçe Sözlük
* Bir ucu tavanın üstüne bindirilen ve üzerine kiremit altı tahtalarının kaplandığı ana kiriş.
* Çatıların üstüne kiremit, çinko ve oluklu sac vb. ile kaplanan, tavana su geçmesini önleyen yapı bölümü.
* Tavan arasını aydınlatmaya yarayan pencere veya camlı kapak.
* Çatma işini yapan kimse.
* Çatılmış olan.
* Çatık yüz.
* Kaşları birbirine çok yakın ve çatık olan (kimse).
* Çatık yüz.
* Öfkeli yüz (çehre, surat).
* Yapılarda çatı ile son kat arasında yapılan küçük kat.
* Çatıklaşmak işi.
* Çatık duruma gelmek.
* Çatık olma durumu.
* Çatıldamak durumu.
* Çatık duruma gelmek.
* Çatısı olan (yapı).
* Çatılmış olan.
* Başına çatkı bağlanmış olan.
* Çatılmak işi veya biçimi.
* Çatılmak işi.
* Çatmak işine konu olmak.
* Çatınmak işi.