Büyük Türkçe Sözlük
* Bir buzulun oluşmasında temel olan katılaşmış kar kümesi.
* Buzulun eriyerek toprağın altına inen suyunu dışarıya veren kaynak.
* Çevresindeki buzlar erirken, altına rastlayan bölümü erimekten koruyan ve böylece buzdan bir ayak üzerinde kalan kütle.
* Buzulun erimesiyle oluşan sel.
* Buzulların taşıyıp biriktirdikleri, üzerleri çok kez parıltılı veya çizikli taşlar, moren.
* Buzul durumuna gelme.
* Geçmiş çağlarda ve şimdi geniş veya dar bir bölgenin buzullarla örtülmesi olayı.
* Buzul durumuna gelmek.
* Buzulu olan.
* Büzülmek işi.
* Büzmek işi yapılmak.
* Korku, şaşkınlık, soğuk gibi etkenlerle bir kenara sinmek, bir kenara çekilmek.
* Buzulu olmayan.
* bir kenarda çekingen bir tavırla oturmak.
* Büzülmek işi veya biçimi.
* Büzüşmek işi.
* Büzülerek alan hacmini küçültmek, kırışmak.
* Büzülerek yüzey veya hacmi küçülmüş olan, büzüşmüş, kırışık.
* Bkz. baypas.
* Karbon'un kısaltması.
* Elektrik kapasitesinin kısaltılması.
* Türk alfabesinin üçüncü harfi. Ce adı verilen bu harf ses bilimi bakımından ötümlü katışık diş- dişeti ünsüzünü gösterir.
* Nota işaretlerini...
* Türk alfabesinin dördüncü harfi. Çe adı verilen bu harf, ses bilimi bakımından ötümsüz, katışık, diş eti ünsüzünü gösterir.