Büyük Türkçe Sözlük
* Birinin söyleyeceği sözlere karışan kimse.
* Birbirini tutmayan gereksiz sözler.
* birini gereksiz sözler söylemek yolu ile şaşırtmak.
* söz söyleme becerisine sahip olma.
* Karşısındakini kandırmak için gerekli gereksiz çok söz söyleyen.
* Karşılıklı ağır sözler söyleyerek yapılan çekişme, atışma, dil kavgası.
* Bir kimsenin çekilmez davranışları, istekleri, sözleri.
* duruma, ortama göre söz söylemek, sözünü amacına göre değiştirmek.
* Yalnız sözle yapılan nişanlanma.
* Sözle yapılan şaka.
* yüksekten atarak kendini övmek.
* (ailede veya toplumda) Dirlik düzenlik, iyi geçinme veya rahatlık.
* huzurla, rahatlık içinde, içine sine sine, lezzetini duyarak.
* sözle avutmaya, oyalamaya çalışmak.
* Bir topluluk içindeki geçimsizlik, huzursuzluk.
* konuşma imkânı vermemek.
* Mermileri şiddetle üflenerek fırlatılan bir çeşit tüfek taslağı.
* Keyif için ağızda çiğnenen bir tür tütün.
* Geniz yoluna kaymadan çıkan ünlü, ağızsıl ünlü.
* birini kandırma, yanıltma amacıyla duygularını, düşüncelerini olduğundan başka türlü gösterecek biçimde konuşmak.
* açık ve dürüst konuşmaktan kaçınmak.