Büyük Türkçe Sözlük
* Demirlemek işi.
* Kol demirini takmak, kapatmak.
* (gemi) Demir atmak.
* Demire vurmak.
* Demirleşmek işi.
* Demir durumuna gelmek.
* Demir gibi sağlam duruma gelmek.
* İçinde metal veya karışım durumunda demir bulunan.
* Demir parmaklık veya demir bir parça takılmış olan.
* Demir atmış (gemi).
* Bağlanıp kalmış.
* Yapıda gücü, esnekliği artırmak için metal ve çimentodan yararlanma yöntemi, betonarme.
* II. Dünya Savaşı sonrası soğuk savaş döneminde, batılı ülkelerin kendilerini doğu bloku ülkelerinden ayıran sınıra ve bu ülkelere taktıkları ad.
* Demiri bulunmayan, içinde demir olmayan.
* Vücutta veya kanda beliren demir yetersizliği.
* Eflâtun felsefesinde evreni yaratan, yaratıcı tanrı.
* (güvercin için) Dem çeken, güzel ses çıkaran.
* Demlemek işi.
* (çayı) Kaynar suyun içine attıktan sonra renk ve koku vermesi için bekletmek.
* Demlendirmek işi.
* Suda veya başka bir sıvıda ıslatmak suretiyle yapılan yaşekstraksiyon sırasında ele geçen ve suda çözünebilen maddeleri içeren sıvı.
* Demlemek.
* Demlenmek işi.
* (çayın) Rengi ve kokusu suya geçmek.
* (pilâv için) Piştikten sonra bir süre bekletilerek kıvama gelmek.
* İçki içmek.
* Demlenmiş, rengini, kokusunu, tadını bulmuş (çay).
* Çayın demlendiği kap.