Büyük Türkçe Sözlük
* Maddeleşmek işi.
* Madde durumuna gelmek.
* Madde ile ilgili, maddî.
* Madde niteliğinde olan, maddî.
* Bir maddenin, üç boyuttan soyutlanmış var sayılan çok küçük parçası.
* Madde bakımından, maddî bakımdan, manen karşıtı.
* Madde ile ilgili, maddesel, manevî karşıtı.
* Maddeden oluşan.
* Nesnelerle ilgili olan.
* Paraya, mala çok önem veren (kimse).
* Maddîleşmek işi.
* Maddeye önem verir duruma gelmek.
* Maddî olma durumu.
* Madde ile ilgili şeyler.
* Maddîlik, nesnel varlık.
* "Değil mi ki..., -diği için,... -diğine göre" anlamlarında sebep göstermek için, başına getirildiği cümleyi daha sonraki cümleye bağlar.
* Madem.
* Yer kabuğunun bazı bölgelerinde çeşitli iç ve dışdoğal etkenlerle oluşan, ekonomik yönden değer taşıyan mineral.
* Metal.
* Maden ocağı veya...
* Mineraloji.
* İçindeki maden oranı işletilmeye elverişli miktarda olan filiz.
* Maden cevherinin yoğun olarak bulunduğu bölüm.
* Tarihten önceki zamanların ayrıldığı üç çağdan sonuncusu olan ve madenlerin kullanılmaya başladığı zaman kesimine verilen ad.
* Maden cevheri.
* Madende oluşan gaz.