Büyük Türkçe Sözlük
* Nükteci.
* Nüktecilik.
* Nükte ile süslenmiş, nüktesi olan, esprili.
* Nüktesi olmayan.
* Vazgeçme.
* caymak, vazgeçmek.
* Paralar.
* Bir şeyin bir dizi içindeki yerini gösteren sayı, rakam.
* Ölçü, derece.
* Benzer şeyleri ayırt etmek için her birinin üzerine işaret olarak...
* bir hareketi yalandan yapmak veya yapar gibi görünmek.
* Davranışları yapmacıklı olan (kimse).
* Numaracının işi.
* Numaralamak işi.
* Bir veya daha fazla sıra numarasıyla göstermek, numara koymak.
* Numaralandırmak işi.
* Numara vermek, numaralamak işini yaptırmak.
* Numaralanmak işi veya biçimi.
* Numaralanmak işi.
* Numaralamak işine konu olmak.
* Numaralamak işi veya biçimi.
* Numarası olan.
* Belli bir numarası olan.