Büyük Türkçe Sözlük
* bir kimse için kötü bir kanıya varmak.
* Numara verilerek belirtilmemiş.
* (gözlük veya gözlük camıiçin) Gözün görme gücünü artırma özelliği bulunmayan.
* Gösteri.
* Gösteriş.
* Bir gösteride yer alan kimse, gösterici.
* Gösterişçi.
* Gösteri ile, gösterişile ilgisi olan.
* Nesnenin kendisi, görüngü karşıtı, Kant'ın modern felsefesinde, insanlar duyularla bağlı olduğundan nesnenin görünüşünü, olaylarıbilebilir...
* Örnek.
* Örneklik.
* Aydınlık, ışık, parıltı.
* İlahî bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık.
* parlak, pırıl pırıl.
* sevgiyle anılan ölüler için söylenir.
* kutsal bir yere gökten ilâhî ışık yağmak.
* beğenme, alkış sözü.
* sağlıklı, çok güzel ve temiz (çocuk).
* Saygıuyandıran, pak yüzlü ihtiyarlardan söz ederken kullanılır.
* Işıklı.
* Saygıuyandıran, nurlu.
* Nurlandırmak işi veya biçimi.
* Nur gibi yapmak, parlak ve tertemiz bir duruma getirmek.
* Nurlanmak işi veya biçimi.
* Nurlanmak işi.