Büyük Türkçe Sözlük
* Küçük sap.
* Bir organı, organizmanın öteki bölümlerine bağlayan, içinde damarlar, sinirler ve görev kanalları bulunan öğelerin tümü.
* Ucunda...
* Şapçının yaptığı iş.
* Şap çıkarılan yer, şap ocağı.
* Tavır ve davranışları doğanın gösterdiği yoldan veya geleneklerden, törelerden ayrılan (kimse), gayritabiî, anormal.
* Delice davranışları olan...
* Sapık (bir biçimde).
* Sapıklaşma işi.
* Sapık duruma gelmek.
* Sapık olma durumu veya sapıkça davranış.
* Sapılmak işi.
* Sapmak işi yapılmak.
* (iyi bir nicelikte eksiksizlik veya aşırılık bildirmek için) pek çok
* Özel bir görevin normal sonucuna ulaşmasına engel olan sapıklık, dalâlet, aberasyon.
* Bir gök cisminin, görünge hızının ışık hızı ile...
* Çok sayıda ve kendiliğinden.
* Ses çıkararak acele ile yemek yemeyi veya üst üste öpmeyi anlatır.
* Öperken veya yemek yerken şap sesinin çıkarıldığını anlatır.
* Şapırdamak işi.
* Öperken veya bir şey yerken şap diye ses çıkarmak.
* Şapırdatmak işi.
* Öperken veya bir şey yerken şap diye ses çıkartmak.
* Öperken veya yemek yerken çıkan ses, şapırdama sesi.