Büyük Türkçe Sözlük
* Sapmak işi veya biçimi.
* Kişiliksiz, başıboş, serseri, baldırı çıplak.
* Sapıtmak işi veya biçimi.
* Sapıtmak işi.
* Ruhî bir düzensizlik içine düşmek.
* Saçmalamaya başlamak.
* Şaşırmak.
* Aklınıbozmak.
* Keçe, hasır gibi maddelerden yapılan başlık.
* Boru, baca, direk gibi şeylerin açık olan üst bölümünü havanın etkisinden korumak için takılan...
* (bir söz veya durum karşısında) söylenecek söz kalmamak ve takdir etmek.
* Bkz. şapka.
* Şapka yapan veya satan kimse.
* Şapka yapma veya satma işi.
* Şapka giymiş olan (kimse).
* Şapkası olan bitki.
* Üzerinde düzeltme işareti bulunan (ünlü).
* Şapka koymaya yarayan şey veya yer.
* Şapka yapmaya elverişli.
* Şapkası olmayan.
* Bir görevin ve özellikle bir fizyoloji görevinin ters bir yön alması.
* Doğru yoldan ayrılmış olan.
* Sapkıya uğramış olan.
* Buzların etkisiyle yerinden oynayıp uzakalara sürüklenmiş olan kaya.
* Sapkın olma durumu.
* iyi ile kötüyü ayıramamak.
* Şap diye ses çıkaran tokat.
* Saplamak işi.
* İç içe geçen veya başka bir parça üzerine eklenen parçaların bağlantısı için kullanılan, türlü kalınlık ve uzunlukta, bir yanı...