Büyük Türkçe Sözlük
* Mefhumlara bağlı kalan kimse.
* Mefhumcunun işi.
* Ülkü, ideal.
* Mefkûre sahibi olan.
* Mefkûre sahibi olma işi veya görevi.
* İnmeli, felçli.
* Kocaman, iri, büyük, muazzam.
* Döşeli.
* Ev döşemek için gerekli eşya, döşeme.
* Mefruşat satan kimse, döşemeci.
* Mefruşatçının işi.
* Feshedilmiş, kaldırılmış, dağıtılmış, bozulmuş.
* Tutkun, gönül vermiş, vurulmuş.
* kendine bağlamak.
* tutulmak, gönül vermek, vurulmak.
* Meftunluk.
* Tutkunluk, gönül vermişlik.
* Bir birimin önüne geldiğinde, bu birimi bir milyonla çarpan ön ek, dev, devasa. Kısaltması M.
* Büyük mağaza.
* Sesi büyütüp uzağa iletmeye yarayan koni biçiminde alet.