Büyük Türkçe Sözlük
* Kendi yokken, ortada olmaksızın.
* Adını, sözünü başkalarından duyarak, görmeden.
* (bir kimse) Bulunmadığı sırada yapılan, verilen.
* Uzaktan, görüşmeden (olan).
* Kendi yokken arkasından verilen hüküm.
* Kendi yokken arkasından yapılan tutuklama.
* Kendi yokken, arkasından.
* Yokluk, bulunmama, yitiklik.
* Duruşmaya gelmemenin yaptırımı.
* Çekiştirme, yerme, kötüleme, kov.
* çekiştirmek, yermek.
* Çekiştirici, kovcu.
* gençken, güzelken.
* Stüdyolarda başkadın oyuncuların giyimine yardım eden kimse, gardıropçu.
* Oyuncuların giysilerini giydiren kimse, gardıropçu.
* Giydirilmek işi.
* Giydirmek işi yapılmak.
* temiz, yeni üst baş yapmak.
* Giydirmek işi veya biçimi.
* Giydirmek işi.
* Giymek işini yaptırmak.
* Ağır sözler söylemek, hakaret etmek.
* Giymek için kullanılan her şey, giyim, giysi.
* Herhangi bir tür yaylı çalgı.