Büyük Türkçe Sözlük
* Okul.
* Öğrenci, okul çocuğu.
* Acemi, toy.
* okula gitmemiş.
* kaba, saygısız.
* Okul kaçağı.
* okumuş, öğrenim görmüş.
* Okula giden (kimse), öğrenci.
* Okulda yetişmiş olan, alaylı karşıtı.
* yüksek öğrenim yapmış olsalar bile bazıları hiç eğitilmemiş gibi davranabilirler.
* bir kimsenin yüz çizgilerinden içinden geçeni anlamak.
* Bir şey haber vermek, bir şey sormak veya istemek için, birine çoğunlukla posta yoluyla gönderilen, zarfa konulmuş yazılı kâğıt, name.
* yazılan mektup adrese gelip ele geçmek.
* mektubu postaya vermek.
* Osmanlılarda, bir resmî dairenin yazı işlerini yönetmekle yükümlü yüksek görevli kişi.
* Bir il idaresinin yazı işlerini yöneten görevli.
* Mektupçunun görevi.
* Mektuplaşmak işi.
* Birbirine mektup yazmak.
* Mektubun gideceği adres.
* Aptal aptal, bön bön.
* Üzgün üzgün, bel bel.
* aptal aptal veya üzgün üzgün bakmak.
* Büyük kötülük, lânetlenecek işveya davranış.
* Tanrı tarafından lânetlenmiş olan, lânetli.
* Nefretle karşılanan, kötü.
* Lânetlenmiş kimse.