Büyük Türkçe Sözlük
* Depremlerin sık sık oluştuğu, gevşek ve kırık yer altı kuşağı.
* Depremlerin oluştuğu aynı düzlemde yer alan bölgeler.
* Depremin oluştuğu odak nokta ve yayıldığı yer.
* Depremleri yazan cihaz, sismograf.
* Depremlerin yerini, süresini, şiddetini tespit eden çok duyarlı cihaz, sismograf.
* Depremde zarar görmüş inşan.
* Deprenmek işi.
* Kımıldamak, hareket etmek, sarsılmak.
* Depreşmek durumu.
* Yeniden ortaya çıkmak, nüksetmek.
* Depreştirmek işi.
* Depreşmesine sebep olmak.
* Ruhî çöküntü.
* hemen, o sırada.
* bir şeyin sürekli söylendiğini anlatır.
* Hemen arkasından, hemencecik, derhal.
* Yaşayışı ve davranışı düzensiz (kimse).
* Derbeder olma durumu.
* İki dağ arasındaki geçit yeri, boğaz.
* Sınırlarda bulunan küçük kale.
* Alma, toplama.
* Kaydetmek (almak, toplamak).