Büyük Türkçe Sözlük
* Göçürmek işi.
* Göçmesine sebep olmak.
* Çökertmek.
* (miktarı çok olan şeyler için) Yiyip bitirmek.
* Bitkileri yerinden çıkarıp başka yere dikmek, göçermek.
* Göçürtmek işi.
* Göçmesine sebep olmak.
* Seferde padişah tuğlarının ikisini bir konak ileride taşıyan dört kişiden ikisine verilen unvan.
* Göçürülmek işi veya durumu.
* Göçürmek işi yapılmak.
* Göçmek işi veya biçimi.
* Bir kelime içinde birbirini izleyen iki sesin yer değiştirmesi, metatez: çömlek > çölmek, yalnız > yanlız, kibrit > kirbit vb.
* Kalın bağırsağın son bölümü, rektum.
* Karın, işkembe.
* Mide.
* Bkz. göden.
* Semiz, etli.
* Üzeri petek biçiminde, bisküviye benzer tatlı, hafif bir yiyecek.
* Gökçek.
* çok uzun boylu.
* Yeşile çalar mor.
* Bkz. gövermek.
* Göverti.
* Vurma ve çarpma sonucu vücutta oluşan çürük, morartı.
* güçlükle nefes almak.
* içi sıkılmak.
* övünç duymak, kıvanmak, iftihar etmek.