Büyük Türkçe Sözlük
* Oruç tutmayan (kimse).
* Örme işi yapan kimse.
* Kumaş veya örgülerdeki yırtıkları, delikleri onaran kimse veya bu işlerin yapıldığı yer.
* Duvar yapan veya onaran...
* Örücünün yaptığı iş.
* herhangi bir şeyi yemez içmez olmak.
* Örülmüş olan yer.
* Saç örgüsü.
* Örk.
* Örüklemek işi veya durumu.
* Örklemek.
* Örülmek işi.
* Örmek işi yapılmak.
* Örülmüş olan.
* her şeyiyle mükemmel, eksiksiz ve estetik bütünlüğe sahip bulunmak.
* Örülmek işi veya biçimi.
* Sürünün gece veya sabaha karşı otlaması.
* Örümcek.
* Karada yaşayan akrepler, örümcekler, keneler ve uyuz böceklerini içine alan, dört çift ayaklı eklembacaklılar sınıfı.
* Örümcekler takımından eklemli hayvan (Aranea).
* Bu hayvanın ördüğü ağ.
* Yürüteç.
* üzerinde örümcek ağı olmak.
* bir şey uzun süre kullanılmadan kendi hâline bırakılmış olmak.
* Eskiye saplanıp yeniliklere düşman olan eskiye bağlanıp kalmış olan, geri düşünceli.
* Örümcek kuşugillerden, orta boyda, tüyleri koyu kül rengi, siyah, beyaz, bazısında pembe veya koyu kırmızı benekler bulunan ötücü kuş(Lanius).
* Örümcek kuşu ve benzerlerini içine alan ötücü kuşlar familyası.