Büyük Türkçe Sözlük
* çok zor bir işgördürmek, çok uğraştırmak.
* Hekim.
* Hekimlik.
* Büyük ve süslü çadır.
* Bkz. otağ.
* Otağyapan veya satan kimse.
* Orduda otağ kuran er.
* Otalamak işi.
* Zehirlemek, ağılamak.
* Otamak.
* Otamak işi, tedavi.
* İlâç vererek hastalığı iyi etmeye çalışmak, tedavi etmek.
* Gerçek olan, gerçeğe veya aslına dayanan, orijinal, mevsuk.
* Otarmak işi veya durumu.
* Otlatmak.
* Bir ülkede ekonomik alandaki ihtiyaçları kendi kendine karşılamaya yönelen tutum.
* Bkz. otokrasi.
* Köylerde hekimlik yapan kimse.
* Otla beslenen (hayvan).
* Konuşanın temel olarak aldığı bir şeyden daha uzak olan yer veya şey, mavera.
* Bir şeyin arkadan gelen bölümü.
* Öbür yan.
* (yer veya zaman...
* Türlü, önemsiz, ufak tefek şeyler.
* Geçen gün, yakın günlerden birinde.