Büyük Türkçe Sözlük
* gereksiz yere sürekli konuşmak.
* yerli yersiz konuşup gevezelik etmek.
* Çok gereksiz şeyler konuşan, boşboğaz, geveze.
* alt ve üst çene sımsıkı bir durumda bir araya gelmek.
* Kolay ve etkili söz söylemekten yorulmayan.
* bir şey yemekte bulunmak.
* söz fırsatı vermek.
* ölen bir kimsenin çenesi altından geçirilen tülbendi başının üstünde düğümlemek.
* bir kimsenin ölümünü istemek.
* sıkıntı ve üzüntüden konuşmamak.
* çok güçlü bir yumrukla çenesine vurmak.
* susturmak.
* bildiğini, düşündüğünü söylememek veya konuşmaktan vazgeçmek.
* gevezelik etmek, yerli yersiz, durmadan konuşmak.
* Çenesi olmayan.
* Yerinde ve düzgün konuşmasını bilmeyen.
* Açıldığında tohumların ortaya çıktığı kabuk.
* İstiridye gibi iki çeneli yumuşakçalarda, kolsu ayaklılarda kavkının iki parçasından her biri.
* İki veya daha çok çeneti bulunan.
* Ceneviz (bugünkü Cenova şehri) Cumhuriyeti halkından olan kimse.
* konuşma gücüyle, durmadan konuşup söyleyerek.
* Eski bir Türk sazı.
* Savaşçı.
* İyi dövüşen, dövüşçü, savaşkan, vuruşkan.