Büyük Türkçe Sözlük
* Akıllıca.
* Akılcılıkla ilgili.
* Akılcılıktan yana olan kimse, usçu, rasyonalist.
* Akla dayanan, doğruluğun ölçütünü duyularda değil, düşünmede ve tümden gelimli çıkarmalarda bulan öğretilerin genel adı, usçuluk, akliye...
* akılda yer etmek, unutulmamak.
* unutmamak.
* düşünmemek, unutmak, umudunu kesmek.
* unutulmak.
* unutmak.
* unutamamak.
* bir şey yapmayı düşünmek, tasarlamak.
* Akıllandırmak işi, durumu.
* Aklını kullanmasını sağlamak, aklını başına getirmek.
* Akıllanmak işi.
* Karşılaşılan olayların sonuçlarından yararlanarak davranmak.
* Uslanmak.
* çok şaşılacak bir şey olmak.
* "insan kendi aklını başkasınınkinden üstün görür" anlamında kullanılır.
* Gerçeği iyi gören ve ona göre davranan.
* Karşısındakinin düşüncesizliğini belirtmek için söylenilen uyarma sözü.
* (alay yollu) Düşüncesiz, aptal.
* kendini akıllı sananlar çok kez akılsız diye tanınanlardan daha az başarı gösterir.
* kendini çok akıllı sanmak.
* atak kişi tehlikeyi göze alarak işe girişir ve çabuk sonuç alır.
* gerçeklere uygun davranmak.