Büyük Türkçe Sözlük
* nallamak.
* bir düşüncede direnmek.
* (at) yarışta sonlara kalmak veya sonuncu olmak.
* İnleyici, inleyen.
* Yakışıksız, hoş olmayan.
* Hayvanları nallayan kimse.
* Nalbant olma durumu.
* Nalbandın işi.
* At nalı yapan demirci.
* Çivi, kilit, menteşe gibi yapı işlerinde kullanılan şeyleri satan kimse, hırdavatçı.
* Nalbur olma durumu, hırdavatçılık.
* Ayakkabıların altına çakılan demir.
* Katır, eşek, sığır gibi hayvanların tırnakları altına çakılan demir parçası.
* Nalçası olan.
* Nalçası olmayan.
* Taşlı, çakıllı(yol).
* İnleme, inilti.
* İnleyen.
* Hamam gibi tabanı ıslak olan yerlerde kullanılan, üstü tasmalı, tabanı yüksek, ağaçtan bir tür takunya.
* Nalın yapan veya satan kimse, takunyacı.
* Hep kendi çıkarına çalışan.
* yaptığı işlerde hep kendi çıkarını düşünmek.
* Nalıncının işi.