Büyük Türkçe Sözlük
* sevmek, âşık olmak.
* insanı aşırı derecede etkilemek, sarsmak, kendinden geçmesine yol açmak.
* aşk dolayısıyla iç yangınına tutulmak.
* Bir kimseyi derin üzüntü içinde bırakan acı gönül belâsı.
* birini çok üzecek bir davranışta bulunmak, gücendirmek, gönül kırmak.
* Duyguları aynı olanlardan her biri, candan dost.
* sevmez veya anmaz olmak.
* sevilen kimseyi hiç unutmamak.
* sevilmekten yoksun kalmak, sevilmemek.
* Gönüllenmek işi veya durumu.
* Gücenmek, darılmak, alınmak.
* Ağır veya tehlikeli bir işi yapmayı hiçbir yükümü yokken isteyerek üstlenen.
* Çok istekli.
* Seven kimse veya sevgili.
* Yarı istekli yarı isteksiz olarak.
* Biraz gönüllü.
* Gönüllü olma durumu.
* Gönlü olmayan, isteksiz, istemeyerek.
* İsteksiz bir biçimde istemeyerek.
* Bir işi istemeyerek yapma, isteksizlik.
* Dik açıları ölçmeye ve çizmeye yarayan dik üçgen biçiminde araç.
* Gönyelemek işi.
* Gönye ile ölçmek.