Büyük Türkçe Sözlük
* Baklagillerden, hayvan yemi ve gübre olarak kullanılan bir tür, küşne (Ervum ervilla).
* Rengi karaya yakın olan, esmer.
* Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı (Capreolus).
* Üst kol.
* Buğdaygillerden, hayvanlara yedirilmek için ekilen bir bitki (Panicum milliaceum).
* Kol kemiği.
* Esmer, zayıf ve çelimsiz bir biçimde.
* Bir çöpleme türü (Helleborus niger).
* Çörek otu.
* Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir bitki, çalı diken (Paliurus spinosa).
* İki kişinin...
* Kara çalısı çok olan yer.
* Bir tür çam (Pinus nigra).
* Karacaylıların konuştuğu Türk dilinin bir kolu.
* Buğdaygillerden, çimen biçiminde veya geniş çayır olarak yetiştirilen bir park bitkisi (Lolium).
* Karaçay halkından olan (kimse).
* Kara kuvvetlerine bağlı (subay, astsubay veya er).
* Birine işlemediği bir suçu veya kendisinde bulunmayan bir ayıbı yükleyen, kara çalan...
* Karın boşluğunun sağında bulunan, öd salgılayan, şeker depolayan, iri, açık kahve rengi organ.
* Karacı olma durumu, müfterilik, iftira.
* Bundan sonra herhangi bir sıkıntı ile karşılaşma ihtimali yok.
* Karadağ halkından olan (kimse).
* Bir tür toplu tabanca.
* Çok düşünceli ve durgun görünen kimselere söylenir.
* Sokması büyük acı veren, iri, esmer, zehirli örümcek (Latrodectus mactans).
* Siyah renkte olan dut.