Büyük Türkçe Sözlük
* Didiklemek işi.
* Çekiştirerek veya ısırarak parçalamak, gagalamak.
* Bir yerin veya bir şeyin içindeki eşyayı karıştırarak aramak, araştırmak.
* Kendi kendini...
* Didiklenmek işi veya biçimi.
* Didiklenmek işi.
* Didiklemek işi yapılmak.
* Didinmek işi veya biçimi.
* Didinmek işi.
* Çok güçlük çekerek sürekli çalışmak.
* Güçlük çekerek ve sürekli olarak çalışıp çabalama, didişme.
* Konuşma ve tartışmayı bir araç değil, bir amaç sayan felsefe yöntemi, eristik.
* sürekli olarak birbirini hırpalamak.
* Didişmekten hoşlanan.
* Didişmek işi.
* El veya sözle birbirini hırpalamak.
* Geçimini sağlamak amacıyla güç şartlarda çalışmak, uğraşmak.
* Halkın İstanbul'daki yabancılara, özellikle Fransızlara verdiği ad.
* Yalnız çenesinde sivri sakalı olan.
* Bkz. Didon.
* Didon sakallı.
* Bkz. dizel.
* Üç katlı bir balık ağı.