Büyük Türkçe Sözlük
* Herhangi bir karakteri olan.
* Karakteri sağlam olan.
* İnsanlarda karakterin gelişmesini ve özelliklerini inceleyen bilim dalı.
* Karakteri kötü olan.
* Güvenilir karakteri olmama durumu.
* Kökeni Orta Asya'ya kadar uzanan, en eski, yağ sürülmeden, serbest biçimdeki geleneksel Türk güreşi.
* Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun.
* Kedigillerden, çakala benzer vahşi bir hayvan (Caracal melanotis).
* Osmanlı İmparatorluğu'nda emir çavuşu, haberci.
* Kartal türünden karakuşlara verilen ad.
* Atların ayaklarında şiş yapmasına neden olan bir hastalık.
* Kanun, kural, mantık ölçülerine dayanmayan.
* Yaprakları koyu yeşil olan bir tür lahana.
* Karalâhana yapraklarının ince ince kıyılmasından sonra tereyağı, kuru fasulye, mısır yarması ve baharat ile pişirilmesiyle hazırlanan sulu bir...
* Karalamak işi.
* El alıştırmak için çok tekrarlanarak yazılan yazı.
* Üstünde düzeltmeler yapılan, temize çekilmemiş yazı taslağı, müsvedde.
*...
* Karalamaların yapıldığı defter, müsvedde defteri.
* Boya veya kalemle birtakım şekiller çizerek bir yeri kirletmek.
* Bir yazının üzerini çizerek onu geçersiz kılmak.
* Taslak olarak yazmak veya...
* Karalanmak işi.
* kara duruma gelmek.
* Leke sürülmek, kötülük yüklenmek.
* Yas tutmak.
* Karalatmak işi.
* Karalamak işini yaptırmak.
* Karalamak işi veya biçimi.
* Leylekgillerden, gagası aşağı doğru kıvrık, tüyleri kara, uzun bacaklı bir kuş, çeltik gagası (Ciconia nigra).