Büyük Türkçe Sözlük
* Yırtık, yarık.
* çok yırtık, lime lime, parça parça (olmak).
* Gösteriş, çalım, kabadayılık, fiyaka.
* gösteriş yapmak, çalım satmak.
* gösterişli davranmak, fiyakalı durumda olmak.
* Caka yapmayı seven.
* Cakacı olma durumu veya cakalı davranış.
* Et oburlardan, sürü durumunda yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus).
* Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse.
* Titiz...
* Yabanî armut, ahlat.
* Çok ekşi, sert, iri çekirdekli bir erik türü (Prunus spinosa).
* Güneş varken yağan yağmur.
* Caka satma.
* Caka satmak.
* Kırlarda rastlanan bir bitki.
* Cakası olan, caka ile yapılan, gösterişli.
* Mermi olarak çakıl taşı atan bir tür top veya bu topu kullanan topçu.
* Denizde, açığa veya kıyılara yerleştirilen, belirli aralıklarla yanıp sönen küçük fener.
* Uzunluğu iki yüz elli - üç yüz, genişliği on kulaç...
* Basit, ilkel çakmak.
* İlkel bir biçimde üretilmiş.
* İşe yaramayacak durumda olan, bozuk.
* (kalitesiz) Tabanca.
* Cakası olmayan.
* Kul, köle, cariye, yanaşma.